شهری در تلاقی جهان های ممکن،
مطالعه ی تطبیقی دو بازنمود ادبی اصفهان
نجمه
اکبری
گروه آموزشی زبان و ادبیات فرانسه، دانشکدهی زبانها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
author
اسفندیار
اسفندی
گروه آموزشی زبان و ادبیات فرانسه، دانشکده ی زبان ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
author
ماندانا
صدرزاده
گروه آموزشی زبان و ادبیات فرانسه، دانشکده ی زبان ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
author
text
article
2021
fre
ادبیات فضای کنش میان واقعیت و تخیل است. این فضا از مرزهای یک بازنمایی ساده و کاملا مطابق با واقعیت فراتر میرود و نوعی دیگر از بازنمایی را میآفریند که با واقعیت وارد کنش میشود و مشروعیت آن را تحتالشعاع قرار میدهد. این جاست که تخیل به "دیگری" واقعیت تبدیل میشود. این دیدگاه منجر به پیدایش نظریهی ادبی جهان های ممکن میشود؛ نظریهای که بر این باور است که تخیل میتواند جهانهای واقعی متعددی را بیافریند. در این پژوهش، با بهرهگیری از نظریهی جهانهای ممکن، قصد داریم به مطالعهی تطبیقی دو رمان تاریخی فرانسوی و فارسی، نجات اصفهان (روفن، 1998) و اصفهان مویه کن (بلوری، 1394) بپردازیم و در صدد آنیم که به سؤالات زیر پاسخ گوییم: نشانههای "کنونیت مندی" یک جهان تخیلی کدامند و ارزش این "کنونیت مندی" در چیست؟ چه تفاوتهایی میان یک بازنمایی "کنونیت یافته" و یک بازنمایی " کنونیت نیافته" وجود دارد؟ و چگونه یک جهان تخیلی میتواند به جهانی ممکن تبدیل شود؟ در نهایت خواهیم دید که "کنونیت مندی" جهان تخیلی به نویسنده و خواننده این امکان را میدهد که پیوسته از جهانی ممکن به جهان ممکن دیگر سفر کنند.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
7
49
https://www.revueplume.ir/article_137338_f0c026eff0f24c1ac08b3f532d025990.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.294788.1195
چگونگی کاربرد بیانی دیگردر آموزش ترجمه در کلاسهای زبان فراسه در کشور عراق
جعفر
الموسوی
گروه فرانسوی دانشکده زبان در دانشگاه بغداد
author
text
article
2021
fre
هدف اصلی در این مقاله آشناکردن زبان آموزان با کاربرد بیانی دیگر (پارافراز) در ترجمه است تا بتوان با حفظ معنا جمله را به زبانی دیگر برگرداند. پارافراز نقش عمده ای در آموزش زبان و آموزش ترجمه بازی می کند. این شیوه آموزش زبان̨ با بکارگیری تمرینات لازم̨ از ابتدا زبان آموزان رشته مترجمی را با چگونگی نحوه برگردان یک جمله اززبانی به زبان دیگر̨ در قالب پارافراز̨ آشنا می سازد.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
51
74
https://www.revueplume.ir/article_137596_29cdab4d8afd5136ca6147ae3958ba15.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.255061.1169
بینامتنیت در پترونی نوشته ِی املی نوتومب
مرضیه
بلیغی
هییت علمی گروه فرانسه دانشگاه تبریز
author
text
article
2021
fre
پترونی، رمانی ازاملی نوتومب، نویسنده ی فرانسوی زبان بلژیکی است که در سال 2014 در انتشارات آلبن میشل به چاپ رسیده و ماجرای دوستی میان راوی، املی نوتومب و پترونی فانتو، نویسنده ای جوان را درقالب اتوفیکسیون روایت میکند. داستان بسیار تأثربرانگیز است. در شب بیستم ماه مارس 2014، پترونی فانتو املی نوتومب را به قتل می رساند. درونمایه ی این داستان متشکل از یادآوری مطالعات پیشین نویسنده است که در بافت آن در هم تنیده اند و متنی منسجم را بوجود آورده اند. هدف ما در مقاله ی حاضر مطالعه پویایی بینامتنی در این اثرادبی است. با استفاده از نظریات ژرار ژنت در زمینه بینامتنیت و همچنین تکنیک سوررئالیستی کولاژ به بررسی حضور متون نویسندگان دیگر در این رمان می پردازیم که به صورت تکرار، دگرگونی، اشاره و نقلقول ظاهر میشوند وبدینگونه در خلق داستانی تمثیلی دخیل هستند. مفاهیم مهمی در ورای ساختار و محتوای آن نهفته اند، همچون : ابعاد تاریک شخصیت نویسنده و در نهایت، نقد و نفی نظریات ژرار ژنت و رولان بارت در حیطه متن،خواننده وبینامتنیت.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
75
103
https://www.revueplume.ir/article_137339_0d8caa776a88d97ac4ec98dd3d14fc20.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.299507.1198
تحلیل جامعه شناختی رمان بازجویانه اثر روبر پنژه
محمد حسین
جواری
دانشگاه تبریز
author
الهه
بردبار
دانشگاه تبریز
author
text
article
2021
fre
ادبیات که از دیرباز نقشی اجتماعی داشته، میتواند تصویر جامعهای را که در آن به وجود آمدهاست، انعکاس دهد. رابطه ظریفی بین ساختار اثر ادبی و شرایط اجتماعی برقرار است و به همین علت، برای مطالعه یک اثر ادبی ابتدا باید آن را در بافتی اجتماعی قرار داد، و برعکس، میتوان شرایط اجتماعی را به وسیله تحلیل اثر ادبی آشکار ساخت. حتی در گرایشهای نوین ادبی که سبک و ویژگیهای بسیار متفاوتی نسبت به گونههای سنتی خود دارند نیز میتوان شرایط اجتماعی زمانه را جستوجو کرد. در پژوهش حاضر، با تکیه بر تفکرات جامعهشناختی لوسین گلدمن سعی داریم به اثبات این موضوع بپردازیم که رمان بازجویانه اثر روبر پنژه اظهاری از شرایط اجتماعی زمانه است. علاوه بر مطالعه ویژگیهای رمان نو، به ارائه مثالهایی از این رمان میپردازیم که نشانگر بعد اجتماعی این اثر هستند. پژوهش حاضر میتواند به فهم بهتر مسئولیتها و ارزشهای جامعهشناختی رمان نو کمک شایانی کند.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
105
129
https://www.revueplume.ir/article_137340_de025015a4877930b0ac3dc58d5455d6.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.268984.1176
بررسی نگرش مدرسان آینده ایرانی زبان فرانسه پیرامون دگرارزیابی الکترونیکی: مورد مطالعه مهارت نوشتاری بر بستر گوگل داکز
سوده
اقتصاد
استادیار دانشگاه تهران
author
text
article
2021
fre
این پژوهش به بررسی نگرش مدرسان آینده زبان فرانسه نسبت به دگرارزیابی الکترونیکی مهارت نوشتاری در بافت دانشگاهی ایران می پردازد. هدف ما تحلیل تغییرات نگرش مدرسان آینده زبان فرانسه پس از یک دوره فعالیت های دگر ارزیابی الکترونیکی و نیز بررسی مفهوم ارزیابی برگرفته از نحوه و راهکارهای دگرارزیابی استفاده شده از سوی مدرسان آینده زبان فرانسه می باشد. سی دانشجوی سال اول کارشناسی ارشد رشته آموزش زبان فرانسه در دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند. داده ها از طریق پرسشنامه ای پیرامون نگرش مدرسان آینده نسبت به دگرارزیابی الکترونیکی در ابتدا و انتهای آموزش ، پانزده فعالیت دگرارزیابی الکترونیکی بر بستر گوگل داکز© و مصاحبه با مدرسان آینده زبان فرانسه جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن است که نگرش مدرسان آینده زبان فرانسه همسو با اصول ارزیابی بعنوان ابزاری برای آموختن است درحالیکه شیوه دگرارزیابی این مدرسان آینده زبان فرانسه همخوانی بیشتری با اصول ارزیابی آموخته ها دارد.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
131
164
https://www.revueplume.ir/article_137342_fcac041f8c57efb3e42134e3adf24440.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.296282.1196
بررسی تاثیر محتوای طراحی شده مبتنی بر فناوری بر یادگیری تعاملی (مورد مطالعه: زبان آموزان زبان فرانسه در ایران)
مبینا
قنبری نیا
گروه آموزشی فرانسه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
author
روح الله
رحمتیان
گروه آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس
author
پریوش
صفا
گروه آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس
author
محمودرضا
گشمردی
گروه فرانسه/ دانشگاه تربیت مدرس/ تهران
author
text
article
2021
fre
در محیط های یادگیری مبتنی بر فناوری همراه با عامل آموزشی، تعاملی میان یادگیرندگان و عامل آموزشی شکل خواهد گرفت و این تعامل به یادگیری خواهد انجامید. ماهیت اجتماعی محتوای آموزشی فرصتی را فراهم می آورد که زبان آموز در همیاری و تعامل با دیگر زبان آموزان برخی از مهارت ها و واقعیت دنیای واقعی را کاوش کند . همچنین طراحی یک عامل آموزشی نیازمند یکپارچه کردن دانش و نظریات بسیاری در زمینه ی روانشناسی یادگیری، تدریس، ارتباط انسانی و آموزش است که هر کدام از این موارد مقوله بزرگ و پیچیده ای است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر محتوای طراحی شده مبتنی بر فناوری بر یادگیری تعاملی زبان آموزان (مورد مطالعه: زبان آموزان فرانسه) است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شبه تجربی با دو گروه آزمایش و گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل زبان آموزان (زبان فرانسه) در شهر تهران بوده که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، حجم نمونه ای 60 نفره برای حضور در این پژوهش انتخاب شدند. این 60 نفر به دو گروه 30 نفره تقسیم شده و در گروه های کنترل و آزمایش قرار گرفتند. در این پژوهش گردآوری اطلاعات به دو روش مطالعه کتابخانه ای (منابع کتابخانه ای، مقالات، کتاب های مورد نیاز و نیز از شبکه جهانی اطلاعات) و میدانی (محتوای طراحی شده مبتنی بر فناوری و پرسشنامه استاندارد یادگیری تعاملی) انجام گرفته است. برای روایی پرسشنامه یادگیری تعاملی از روش روایی صوری و محتوا توسط اساتید دانشگاه تربیت مدرس استفاده شد و برای سنجش پایایی آن از روش آلفای کرونباخ و با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان میدهد که محتوای طراحی شده مبتنی بر فناوری بر یادگیری تعاملی زبان آموزان فرانسه تاثیر مثبت و معناداری دارد.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
165
194
https://www.revueplume.ir/article_137343_456563665c02924b1a0bab0b98530bb9.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.285927.1186
نام مستعار مردانه، شبح ژرژساند در رمان گابریل
طیبه
حسینیان
دکترای ادبیات فرانسه،
مدرس حق التدریس دانشگاه شیراز
author
text
article
2021
fre
نام، اولین عنصریست که هویت مدنی افراد را تعریف میکند. هستند اما هنرمندانی که نام واقعی خود را به آثارشان اطلاق نکرده اند. خلق نام هنری، ذاتا مقوله ای هنریست؛ اما هنگامی که کاربرد نام مردانه، درمیان ادبای زن رایج شود، معانی دیگری نیز به خود میگیرد. اورور دوپن ازهمین دسته، مکتوباتش را با نام مستعارژرژساند انتشارداده و آن را به عنوان بخشی ازهویت ادبی-اجتماعی خویش به مخاطبان شناسانده است. ارتباط میان نام وهویت، دریکی ازآثاراو بیش ازهمه متجلی ست. گابریل، حکایت زنی ست که به اعتبارنام وموقعیت اجتماعیش، موجودیتی دوگانه را یدک میکشد و این نقطه مشترک، میان شخصیت داستان وخالق اثراست. اما واکنش متفاوت این دو، اولی را ضد قهرمان و دومی را نویسنده ای محافظه کارمی نمایاند؛ که نیتش ازانتخاب هویت مردانه، درنگاه خواننده اثر، محل تشکیک است. مقاله پیش رو میکوشد تا با افشای ماهیت حقیقی شخصیت داستان و ارتباط وی با نویسنده، افق انتظار را درمنظرخواننده روایت ترسیم کند.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
195
210
https://www.revueplume.ir/article_137345_824dd52fb43d66ae276098b6ae801f2b.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.286178.1188
حکایت فارسی در برابر فابل فرانسوی
مختار
عیسائیان
هیات علمی،
گروه مترجمی زبان فرانسه، دانشگاه علامه طباطبائی
تهران
author
text
article
2021
fre
حکایت فارسی و فابل فرانسوی با ریشه ئی کهن و بس دور در تاریخ ادبیات، به عنوان قدیمی ترین و مردمی ترین انواع ادبی به حساب می آیند. در آغاز سده بیستم، نخستین انجمن ادبی ایران، به نام انجمن دانشکده، که در پی آن بود که روح ادبیات قرن بیستم را بر پیکرهی ادبیات فارسی بدماند، چندین فابل فرانسوی را به فارسی ترجمه کرد. استقبال گرم خوانندگان از این ترجمه ها، موجب شد که ترجمه این فابلها به زودی در منابع درسی وارد و به دانش آموزان آموزش داده شوند.اما وجه تمایز و تشابه این دو نوع ادبی چیست، و از تقابل آنها چه حاصل خواهد شد؛ این مقاله در پی آن است که برای این سوالات پاسخی به دست دهد. همچنین، برای روشن کردن تفاوتهای بوطیقائی (شعرسانی) این دو نوع ادبی، یکی از معروفترین فابلهای فرانسوی ترجمه شده توسط محمد تقی بهار به عنوان رئیس انجمن دانشکده را واکاوی خواهیم کرد.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
211
235
https://www.revueplume.ir/article_137597_499180e1bc3e2a1392387f7925d02960.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.292028.1194
تجدیدنظر در باب تدریس سبک محاوره به زبان آموزان ایرانی زبان فرانسه
مرضیه
مهرابی
گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
author
زیور
ایزدپناه
دانشگاه تهران
author
text
article
2021
fre
سبک محاوره که واجد جایگاه پراهمیتی در روابط روزانۀ فرانسوی زبانها، به ویژه در جمع دوستان و یا نزدیکانشان است، برای زبانآموزان زبان فرانسه در درک و بیان گفتاری، سرمنشاء بسیاری از مشکلات به شمار میرود. در این پژوهش با دو هدف به این مسئله پرداختهایم؛ نخست نقد جایگاه کنونیِ سبک محاوره در کتابهای آموزشی زبان خارجی فرانسه و دوم برداشتن گامی در راستای بهبود مهارت گفتاری زبانآموزان ایرانی که قصد دارند در موقعیتهای غیررسمی با فرانسهزبانان ارتباط برقرار کنند. برای دستیابی به این اهداف، دو ابزار گردآوری داده مورد استفاده قرار گرفتهاند: آموزش صریحِ سبک محاوره به دانشجویان کارشناسیِ زبان خارجی فرانسه و بررسی کتابهای آموزشی سطح B1 و B2 مطابق چارچوب اروپایی مشترک مرجع برای زبانها. در جستار حاضر که در حوزة زبانشناسی اجتماعی قرار میگیرد، سه گونه تحقیق (تحقیق توصیفی، تحقیق تولیدی و اقدام پژوهی) و روشی ترکیبی (کیفی-کمّی) برای تحلیل دادهها به کار برده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهند که دانشجویان شرکتکننده در جلساتِ برگزارشده، دانش بسندهای در زمینة سبک محاوره نداشتهاند. آزمون آماری بر تفاوت معنادار میانِ نمرات پیشآزمون و پسآزمون دانشجویان صحه گذاشته و بر این اساس میتوانیم بگوییم که آموزشِ صریحِ پیشنهادی ما در مورد سبکِ زبانی محاوره برای دانشجویان مؤثر بوده است. همچنین جای خالیِ آموزش نظاممند سبک محاوره در کتابهای آموزشی بررسی شده (Alter Ego3، Alter Ego4، le nouveau Taxi3، le nouvel Edito B1، le nouvel Edito B2، Saison 3، Saison 4) مشهود است.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
237
263
https://www.revueplume.ir/article_137346_ea6ef8ade111618ec6fe6bd13bc41e5a.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.289064.1191
سبک هندی: حاصل فرهنگ پذیری یا فرهنگ گریزی؟
سحر
وفایی تاج خاتونی
گروه زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تبریز
author
سارا
سدیدی
دکترای آموزش زبان فرانسه از دانشگاه تربیت مدرس
author
text
article
2021
fre
در طول دو دهه گذشته ، شاهد گسترش اصطلاحاتی مانند "ادغام فرهنگی" ، "ترا فرهنگی" ، "بینا فرهنگی" و مفاهیمی چون "انتقال" و "تحول" فرهنگ در زمینه مطالعات انسانشناختی و مردمشناسی بودیم. تجارب مهاجرت و سفر شاعران و نویسندگان به کشور های دیگر و تقابل آنها با فرهنگ و ادبیات مقصد، بویژه مهاجرت شاعران ایرانی به هندوستان، شعر کلاسیک فارسی را به زمین باروری برای مطالعه این نوع مفاهیم و روابط فرهنگی تبدیل می کند.برخی از سبکهای شعر فارسی از جمله سبک عراقی و سبک هندی نام خود را از کشورهای همسایه ایران وام گرفتهاند. نادیده گرفتن مرزهای جغرافیایی و خلق آثار بینافرهنگی توسط شاعران مهاجر، موجبات ظهور منظرهای جدید و پویاتر در شعر فارسی را فراهم آورد. ثمرهی مهاجرت آنها چیزی فراتر از یک تقلید ساده از شاعران کشورهای همسایه بود. اولین نسل از شاعران مهاجر که به دربار هند پناه بردند ، شاعران سبک هندی و یا اصفهانی خوانده می شوند. آنها تحت تاثیر دو فرهنگ مبدا و مقصد سبک شعری را رقم زدند که حدود یک قرن و نیم در ایران و همچنین در دربار مغول در هند به حیات خود ادامه داد. در این مقاله در نظر داریم که با تکیه بر جنبهی ترافرهنگی سبک هندی ، به این سبک به عنوان اولین نمونهی ادبیات مهاجرت در ایران بپردازیم. خواهیم دید که چگونه در زمان سلطنت صفویان بر ایران، شعر پارسی در هند سعی بر تطابق خود با فضای حاکم بر محافل ادبی هندی میکند و در این راه مدتی در ورطهی سردرگمی دست و پا میزند تا اینکه هویت دوبارهی خود را باز یابد.
Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises
1735-692X
17
v.
33
no.
2021
267
288
https://www.revueplume.ir/article_137347_1daa326d2076e83ea4da27a5ac22ac51.pdf
dx.doi.org/10.22129/plume.2021.237213.1149