Type de document : Original Article
Auteurs
1 Département de didactique du FLE, Faculté de sciences Humaines, Université Tarbiat Modares
2 Département du FLE, Faculté des sciences humaines, universitéTarbiat Modares
3 Département du FLE, université Tarbiat Modares
Résumé
La présente recherche est une tentative dans l’élucidation et la résolution d’une des problématiques centrales dans l’enseignement/ apprentissage des langues étrangères, à savoir le choix ou l’élaboration de manuels conformes aux situations socioculturelles et didactiques des apprenants de chaque pays. Vu les évolutions qu’ont subies les politiques linguistiques de l’Iran après la révolution islamique, l’enseignement des langues étrangères a dû se soumettre à un certain nombre de principes afin de s’adapter à ces évolutions. Dans la droite ligne de cette exigence, l’enseignement des cinq langues étrangères (le français, l’allemand, l’italien, l’espagnol et le russe) les plus sollicitées dans les institutions iraniennes après l’anglais et l’arabe, a été mis sous la loupe de diverses investigations. Une première nécessité qui s’est imposée à ce sujet était celle de la contextualisation des manuels de ces langues; c’est, en fait, ce qui fait l’objectif de cette recherche. Les auteurs visent alors à clarifier la différence entre des manuels universels et contextualisés afin d’avancer les moyens les plus crédibles de la contextualisation des manuels de FLE. Cette finalité sera atteinte à travers une étude des démarches didactiques, universelles et contextualisées, attestées jusqu’à présent dans le cadre de l’enseignement du FLE. Pour ce faire, nous aurons recours à l’analyse de sept manuels scolaires de FLE publiés par le Ministère de l’Education Nationale. Ils seront étudiés au point de vue de la mise en œuvre des éléments de la culture iranienne et française. L’hypothèse principale qui sous-tend cette recherche est que la solution à la problématique évoquée, dans le contexte socioculturel de l’Iran, serait de recourir aux approches de la contextualisation des manuels scolaires, d’une façon interculturelle, en s’appuyant sur les besoins langagiers des apprenants iraniens.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
همگانی یا بومی سازی شده: چه انتخابی از بین کتاب های آموزش زبان فرانسه در سیستم مدارس ایران؟
Auteurs [Persian]
- زهرا داورپناه 1
- روح الله رحمتیان 2
- پریوش صفا 3
1 گروه آموزش زبان فرانسه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس
2 گروه آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس
3 گروه آموزش زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس
Résumé [Persian]
پژوهش حاضر تلاشی در راستای روشن ساختن یکی از مباحث اصلی در آموزش و یادگیری زبان‌های خارجی مبنی بر انتخاب یا تدوین کتب درسی متناسب با شرایط اجتماعی، فرهنگی و آموزشی زبان‌آموزان هر کشور است. با توجه به تحولات سیاست‌های زبانی ایران پس از انقلاب اسلامی، آموزش زبان‌های خارجی ناگزیر از انطباق با برخی از این اصول و تبعیت از آنها شده است. در راستای این الزامات، تحقیقات گسترده‌ای در خصوص آموزش 5 زبان خارجی (فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی و روسی) که پس از انگلیسی و عربی، مورد مطالبه موسسات آموزشی در ایران بودند، صورت پذیرفت. نخستین ضرورت بومی‌سازی کتاب‌های درسی این زبان‌ها با توجه به بافت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، آموزشی و حتی اقتصادی کشور و با درنظر گرفتن نیازهای زبان‌آموز ایرانی است که در حقیقت هدف اصلی پژوهش حاضر می‌باشد. نویسندگان این پژوهش از طریق مطالعه کتاب‌های همگانی و کتاب‌های بومی‌سازی شده زبان فرانسه و بررسی نظریات علمی موجود در این حوزه، در پی ارائه راهکارهایی در سطح خرد و کلان برای بومی‌سازی کتاب‌های درسی منطبق بر رویکرد بینافرهنگی در سیستم آموزش مدارس ایران می‌باشند. لذا به منظور نقد فضای موجود و ارائه راه کارهایی در جهت حصول به نتایج مطلوب، هفت کتاب درسی آموزشی زبان فرانسه تدوین شده توسط وزارت آموزش و پرورش در مقاطع راهنمایی، دبیرستان و پیش دانشگاهی از منظر به کارگیری و حضور مؤلفه‌های هویت ملی ایرانی و متناظر با آن، مؤلفه‌های فرهنگ فرانسوی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته‌اند.
Mots clés [Persian]
- "آموزش زبان فرانسه"
- "کتاب های همگانی"
- "کتاب های بومی سازی شده"
- "بومی سازی"
- "فرهنگ"
)