Type de document : Original Article
Auteurs
1 département de langues étrangères et de linguistique, faculté de lettres et sciences humaines, université de Chiraz, Chiraz, Fars, Iran
2 département de linguistique et de langues étrangères, faculté de lettres et sciences humaines
Résumé
Mots clés
Titre d’article [فارسی]
Auteurs [فارسی]
مفهوم "ادبیات متعهد" که در قرن بیستم در اروپا رواج یافت و نظریهپردازی شد، نویسندگان و نمایشنامه نویسان ایرانی را نیز تحت تاثیر قرار داد. یکی از این نویسندگان غلامحسین ساعدی است که با داشتن بینشی واقعگرا نسبت به جامعه و با بکار بردن زبانی نمادین، تصویری عریان از جامعه ایرانی سالهای ۶۰ و ۷۰ میلادی به نمایش میگذارد و به این ترتیب، تئاتر به ابزار مورد علاقه او برای مطالعه آسیب شناسانه این جامعه و فریاد پیامبرگونهاش بدل میشود. .
چوب به دستهای ورزیل یکی از نمایشنامههایی است که در آن نویسنده به نمایش بدی (شرارت) اجتماعی عصر خود میپردازد: سلطه بر قسمتی از جامعه که به لحاظ فرهنگی و اقتصادی بیبضاعت است. سلطهای که این جامعه را به قهقرای زوال میکشاند. مطالعه این اثر این سوال اساسی را مطرح میکند که چگونه و با چه ابزاری نمایشنامه نویس شرارت فوق الذکر را به تصویر میکشد. برای پاسخ به این سوال و بررسی این اثر ادبی، ما به اصول و روش جامعه شناختی پییر بوردیو تکیه خواهیم کرد.
Mots clés [فارسی]