Type de document : research article
Auteur
Département du français, Faculté des langues étrangères, Université d’Isfahan, IRAN.
Résumé
« Raconte-moi un futur plus apocalyptique ! »:
La crise des narrations catastrophiques dans la littérature écologique
Les discours littéraires apocalyptiques ignorent la violence de la situation actuelle. Ils sont souvent conformes aux idéologies du capitalisme telles que la modernisation écologique et l'économie libérale. Ils alimentent des approches déterministes mettant l'accent sur l'adaptation des individus et non sur la modification des systèmes. De même, les narrations catastrophiques dépolitisent des questions qui sont, par essence, politiques. Ils s'abstiennent d'identifier le véritable responsable pour évoquer des pistes ambigües et non identifiables comme le consumérisme, le matérialisme, les modes de vie, etc.
Dans présent article nous essayons de démontrer qu’une vraie prise de conscience littéraire de l'urgence écologique passe nécessairement par un nouveau paradigme narratif : une narration éco-résistante et anti-catastrophiste qui encourage les textes environnementaux à ne pas suivre l’alarmisme nihiliste et paralysant.
Mots clés: discours apocalyptiques, narration éco-résistante, littérature écologique, Planète.
Mots clés
Sujets principaux
Titre d’article [Persian]
آینده‌ی آخرالزمانی‌تری را برایم تعریف کن! بحرانِ روایت‌های فاجعه‌گرا در ادبیات زیست‌محیطی
Auteur [Persian]
- ابراهیم سلیمی کوچی
دانشیار ادبیات تطبیقی، دانشگاه اصفهان.
Résumé [Persian]
آینده‌ی آخرالزمانی‌تری را برایم تعریف کن!
بحرانِ روایت‌های فاجعه‌گرا در ادبیات زیست‌محیطی
گفتمان‌های ادبی آخرالزمانی وخامتِ وضعیت کنونی را نادیده می‌گیرند. این گفتمان‌ها اغلب با بایسته‌های نظام سرمایه‌داری همچون مدرنیزه‌کردنِ مسائل زیست‌محیطی و گسترشِ بازارِ آزاد هم‌سویی دارند. آن‌ها رویکردهای جبرگرایانه‌ای را تأیید می‌کنند که تنها بر کنش‌های فردی تأکید دارند و نه بر ضرورتِ تحوّل در نظام‌های حکمرانی. از همین رو، روایت‌های فاجعه‌گرا مسائلی را که ذاتاً سیاسی‌اند، غیرسیاسی و عادی‌سازی می‌کنند و با رهاکردنِ مسبّبان واقعی به جستجویِ دلایلِ موهومی همچون مصرف‌گراییِ توده‌ها، مادی‌گرایی و سبک‌های زندگی می‌روند.
در پژوهش حاضر تلاش خواهیم کرد تا ثابت کنیم که هر نوع خودآگاهیِ ادبیِ زیست‌محیطی الزاماً از رهگذرِ نوعی پارادایمِ جدیدِ روایی ممکن خواهد بود. پارادایمی که بتواند روایت‌هایی تولید کند که عمیقاً کنشگرانه و ضدفاجعه‌گرا باشند و متن‌های ادبیِ زیست‌محیطی را از گیرافتادن در چنبره‌ی قیل‌وقال‌های نیهیلیستی و فلج‌کننده‌ی آخرالزمانی بر حذر بدارند.
واژگان کلیدی:
گفتمان‌های آخرالزمانی، روایت ادبی مدافعِ زیست‌محیط، ادبیات زیست‌محیطی، زمین.
Mots clés [Persian]
- گفتمان‌های. آخرالزمانی
- روایت. ادبی. مدافعِ زیست‌محیط
- ادبیات. زیست‌محیطی
- زمین
)