Type de document : research article
Auteurs
Université Shahid Beheshti
Résumé
Témoins de l’insuffisance et des limites de la langue, Sohrab Sepehrî et Arthur Rimbaud évoquent le silence qui impose son rythme et semble même maîtriser la langue. Ils instaurent dans leurs poèmes des blancs significatifs: pauses, points de suspension, tirets et ellipses qui marquent l’indicible.
De fait, ce sont deux alchimistes du silence qui n’ont jamais cessé de chercher, tout au long de leur œuvre, le silence sur fond duquel se dégage toute parole et auquel ils semblent vouloir concéder une voix. Or, le silence vitalise leur style par la discontinuité des mots, l'inachèvement des images et le caractère elliptique des vers.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
زبان سکوت سهراب سپهری و آرتور رمبو
Auteurs [Persian]
- نسرین خطاط
- نگین تهویلداری
Résumé [Persian]
سهراب سپهری و آرتور رمبو که شاهد عدم توانایی زبان و محدودیت های آن بودند، کلام خود را با نوای سکوت همگام می سازند، سکوتی که حتی بر زبان نیز چیره می گردد. این دو شاعر از طریق تکنیکهای زبانی و با به کار گیری مکث، سه نقطه؛ خطوط و یا حذف کلمات، به بیان ناگفته ها می پردازند.
در حقیقت، آنها دو کیمیا گر سکوت هستند که در تمام آثار خود سکوت را به عنوان بستر کار قرار می دهند، بستری که زبان در آن متبلور می شود، سکوتی که خود گویا می گردد. بدین ترتیب، زبان سکوت از طریق کلمات گسسته، تصاویر ناتمام و اعمال حذف در ابیات به کلام آنها طراوتی خاص می بخشد.
Mots clés [Persian]
- زبان
- سکوت
- سهراب سپهری
- آرتور رمبو
- نوپردازی در شعر
)