Type de document : research article
Auteurs
1 Université de Téhéran
2 Doctorante à l’Université de Téhéran
Résumé
Dans la littérature contemporaine, le retour au passé est un thème récurrent. Surtout parmi les écrivaines iraniennes, chez qui le bonheur est rarement perçu sur la scène du quotidien: il s’agit d’un thème nostalgique, qui naît de l’association des figures et des lieux représentant un lieu où les illusions ne se sont pas encore perdues. Le présent travail consiste à étudier l’association des thèmes de la paternité et de la maison d’enfance – ou une construction ancienne qui évoque le père et le bonheur disparus – dans trois écrits de Zoya Pirzad, dans lesquels la vie quotidienne du personnage principal – une femme avec une expérience ratée de la vie conjugale – est imprégnée de l’oubli de soi pour le confort de ceux aux yeux desquels elle passe inaperçue ; l’identité de celle-ci est gravée sur les lieux qui font survivre les souvenirs du père et du temps qu’elle était aimée et soutenue par lui.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
واژه ها برای پیوند با گذشته در سه نوشته زویا پیرزاد: چراغها را من خاموش می کنم، عادت می کنیم، طعم گس خرمالو
Auteurs [Persian]
- ژاله کهنمویی پور 1
- شراره چاوشیان 2
Résumé [Persian]
در ادبیات معاصر، بازگشت به گذشته مضمونیست که به توالی به آن بر می خوریم، مخصوصا در کتاب های نویسندگان زن که در آنها خوشبختی در زندگی روزمره و حال به ندرت به چشم می خورد. این مضمون مربوط به حسرت گذشته و راده پیوستگی چهره مکانهای معرف گذشته، زمانی که هنوز آرزوها بر باد نرفته بودند، می شود. در این مقاله، پیوستگی مضمون پدر و خانه کودکی - با ساختمانی قدیمی که یادآور بدر و خوشبختی از دست رفته باشد. در سه نوشته زویا پیرزاد بررسی می شود. زندگی شخمین اصلی این سه داستان، زنی ست با تجربه ای ناموفق از زندگی مشترک، غرق در فراموشی خرد برای راحتی کسانی که او را نادیده می انگارند. هویت او بر مکان هایی که خاطرات پدر را زنده نگه می دارد و زمانی که پدر او را دوست می داشت و حمایت می کرد، حک شده است.
Mots clés [Persian]
- پدری
- هویت
- فقدان
- خاطره
- بازگشت به گذشته
)