KARIMIAN, Farzaneh. (2008). La musique barrésienne. Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 4(8), 67-82. doi: 10.22129/plume.2008.48803
Farzaneh KARIMIAN. "La musique barrésienne". Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 4, 8, 2008, 67-82. doi: 10.22129/plume.2008.48803
KARIMIAN, Farzaneh. (2008). 'La musique barrésienne', Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 4(8), pp. 67-82. doi: 10.22129/plume.2008.48803
KARIMIAN, Farzaneh. La musique barrésienne. Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 2008; 4(8): 67-82. doi: 10.22129/plume.2008.48803
Date de recevoir: 25 July 2017,
Date d’acceptation: 25 July 2017
Résumé
Certes Barrès est un grand prosateur et un éminent musicien de phrase. On trouve nombre d’allusions directes ou indirectes avec un mécanisme intellectuel quasi identique dans ses œuvres, car si, comme il le dit, il ignore presque tout des règles techniques de la musique, il est cependant imprégné lui-même des principes d’équilibre, d’harmonie, de mouvement qui régissent la musique. En effet, c’est plus l’émotion musicale à l’état théorique, que la musique elle-même qui l’inspire. Autrement dit, la plupart du temps, il cherche l’homme, et les émotions de l’homme au-delà de la musique que cet homme a composée. Le présent article expose en ce sens la référence de Barrès aux musiciens et leur influence sur son écriture, vérifie ce que l’auteur pense de l’écoute de la musique lorsqu’elle ouvre un autre monde à l’homme, lui rappelle des souvenirs et l’incite à la création.
بی شک، بارس یکی از بزرگترین و برجسته ترین نویسندگان آشنا به آهنگ کلام در فرانسه به شمار می‌رود. آثار ادبی وی در مجموع از مقام و اهمیت موسیقی حکایت می‌‌کنند، البته ارزشی که چندان با خود موسیقی مطابق نیست. به عبارت دیگر، با وجود این که به گفتة بارس، وی چندان با فن موسیقی آشنایی ندارد، اما در نثر او اصولی چون تعادل، هماهنگی و شور و حرکت، همانند موسیقی، موج می‌زند. به‌علاوه، ارجاعات و اشاره‌های بی شماری به موسیقیدانان در نوشته‌هایش به چشم می‌خورد. در حقیقت، هیجان‌ها و احساسات موسیقایی و آهنگین، بیشتر از خود موسیقی، به بارس الهام می‌بخشد و در اغلب موارد، در پس هنر یک موسیقیدان، وی در جست و جوی آگاهی از شور و شوق اوست.
این مقاله، در ضمن جمع آوری اشاره‌های بارس به موسیقیدانان گوناگون و مطالعة نثر آهنگین نویسنده، می‌کوشد تا تمامی نظرها و احساسات انسان را به هنگام شنیدن یک قطعة موسیقی بررسی کند که چگونه این هنر ارزشمند درهای جهانی دیگر را به روی شنونده می‌گشاید، او را به دنیای یادها و خاطره‌ها می‌کشاند و گاهی، حتی در پاره‌ای موارد، به آفرینش اثری نو می‌انجامد.
En haut