Type de document : Original Article
Auteur
Université Azad Islamique, Téhéran Maître-Assistante
Résumé
Pour créer le fantastique, Maupassant a recours à différentes stratégies. Vers la fin de sa vie, il s’intéresse de plus en plus au fantastique mais ne veut pas céder à la tentation d’une écriture trop facile qui ne conviendrait pas à un siècle de plus en plus scientifique. Le défi qu’il se lance est alors de pousser le réalisme aux limites du vraisemblable afin de susciter une hésitation totale chez son lecteur, pour que ce dernier, une fois le livre fermé, ne trouve pas de réponse satisfaisante à ses questions.
Pour ce faire, Maupassant emploie différentes techniques censées créer un univers où il est difficile tant pour le protagoniste principal que pour le lecteur de se faire une opinion de la nature des faits dont il est question. Il s’agit de nombreux contrastes (tant au niveau lexical que descriptif), de la multiplication des explications à propos des faits étranges qui se produisent, de la métaphorisation ainsi que de la modalisation. En se concentrant sur la première technique, on peut constater que malgré les moyens mis en place pour semer le doute, la cohérence reste inébranlable. Aussi paradoxal que cela puisse paraître, ce sont ces mêmes procédés qui renforcent la cohérence. Ils ne sont qu’une façon détournée de signifier le réel. Autrement dit, la présence d’éléments contradictoires n’affecte pas la cohérence, permettant au vraisemblable des récits de rester intact.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
تضادهای لغوی و وصفی در داستانهای کوتاه موپاسان
Auteur [Persian]
- آنت آبکه
استادیار، دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز
Résumé [Persian]
برای خلق فانتاستیک، موپاسان به راهکارهای متعددی روی می آورد. او در اواخر عمر توجه خاصی به این سبک نشان می دهد ولی در عین حال نمی خواهد تن به ساده نویسی بدهد که با قرنی که بیش از پیش وجهه علمی به خود می گیرد، در تضاد باشد. او واقع گرایی را به حقیقت نمائی نزدیک می کند تا تردیدی کامل در نزد خواننده اش ایجاد کند به طوری که پس از بستن کتاب هنوز خواننده پاسخ رضایت مندانه ای برای پرسش خویش نیافته باشد. برای ایجاد این تردید، موپاسان به تضادهای گوناگونی متوسل می شود و از توضیحات و استعاره های گوناگونی بهره می جوید. بر خلاف ظاهر امر همین تضادها هستند که انسجام داستان را تقویت می کنند. در این مقاله سعی شده است آثار و نتایج استفاده از این شیوه ها به وسیله موپاسان مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.
Mots clés [Persian]
- فانتاستیک
- ترس
- واقعگرائی فانتاستیک
- تضادهای لغوی و توصی
)