HOLM, Helge Vidar. (2011). Le rôle du destinataire chez Eco et Bakhtine: L’exemple de Madame Bovary de G. Flaubert. Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 7(14), 99-129. doi: 10.22129/plume.2011.48844
Helge Vidar HOLM. "Le rôle du destinataire chez Eco et Bakhtine: L’exemple de Madame Bovary de G. Flaubert". Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 7, 14, 2011, 99-129. doi: 10.22129/plume.2011.48844
HOLM, Helge Vidar. (2011). 'Le rôle du destinataire chez Eco et Bakhtine: L’exemple de Madame Bovary de G. Flaubert', Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 7(14), pp. 99-129. doi: 10.22129/plume.2011.48844
HOLM, Helge Vidar. Le rôle du destinataire chez Eco et Bakhtine: L’exemple de Madame Bovary de G. Flaubert. Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 2011; 7(14): 99-129. doi: 10.22129/plume.2011.48844
Le rôle du destinataire chez Eco et Bakhtine: L’exemple de Madame Bovary de G. Flaubert
Date de recevoir: 26 July 2017,
Date d’acceptation: 26 July 2017
Résumé
A partir d’une analyse de discours d’un extrait du roman de Gustave Flaubert, Madame Bovary. Mœurs de Province (1856), cet article traite du rôle du lecteur selon respectivement Umberto Eco et Michail Bakhtine, à partir des notions éconiennes de lecteur modèle et d’intentio operis, et des notions bakhtiniennes de chronotope et d’adressivité. C’est notamment l’importance de cette dernière notion qui fait que la conception de rôle du lecteur chez Bakhtine diffère de celle d’Eco. L’adressivité du texte romanesque implique que tout lecteur par son altérité ajoute un élément “autre” à l’œuvre littéraire, renforçant ainsi le caractère dialogique du roman. Dans l’extrait analysé du roman flaubertien, nous voyons comment la rencontre dialogique entre le chronotope créateur de l’auteur et celui du lecteur “libère” le texte flaubertien de la contemporanéité de son auteur vers la longue durée des chefs d’œuvres littéraires.
نقش دریافت کننده متن از نظر اومبرتو اکو و میکائیل باختین
مثال: مادام بوواری اثر گوستاو فلوبر
Auteurs [Persian]
هلژ ویدار هولم
دانشیار دانشگاه برژن نوروژ
Résumé [Persian]
این مقاله به بررسی نظریه‌های اومبرتو اِکو که در کتاب معروفش خواننده نمونه ارائه شده و همچنین نظریه‌های باختین، ارائه شده در کتاب مکان زمان مند و کاربرد این نظریه‌ها در تحلیل گفتمان گزیده‌ای از رمان مادام بوواری اثر گوستاو فلوبر پرداخته است. این بررسی نشان می‌دهد که از نظر باختین هر مخاطب متن داستانی یک عنصر جدید به متن فرانسه می‌افزاید و همین امر گفتمانی نو در رمان به وجود می‌آورد.
در برگزیده‌ای از رمان فلوبر که در این مقاله مورد بحث است، می‌بینیم چگونه تلاقی گفتمانی بین مکان زمان مند حاصل خلاقیت مؤلف و خواننده متن فلوبر رخ می‌دهد که متن را از همزمانی با نویسنده رها کرده، به سوی در زمانی و جاودانگی شاهکار‌های ادبی سوق می‌دهد.
.
Mots clés [Persian]
فلوبر، باختین، اِکو، نقش خواننده، دیالوژیسم، مکان زمان مند
En haut