Le mot est l’univers, le mot est pharmakon: Amin Maalouf et le voyage

Carnoy-Torabi, Dominique; Sandjari, Nazanine

doi:10.22129/plume.2018.115819.1044

Accueil List des articles Info d’article

|
|
|
Exporter la citation
RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
|
Partager

Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises

Articles de presse

Edition actuelle

Archives de journal

Volume 14 (2018)

l’édition 28

l’édition 27

Volume 13 (2017)

Volume 12 (2016)

Volume 11 (2015)

Volume 10 (2014)

Volume 9 (2013)

Volume 8 (2012)

Volume 7 (2011)

Volume 6 (2010)

Volume 5 (2009)

Volume 4 (2008)

Volume 3 (2007)

Volume 2 (2006)

Volume 1 (2005)

	Le mot est l’univers, le mot est pharmakon: Amin Maalouf et le voyage
Article 2, Volume 14, l’édition 27, L’été Et L’automne 2018, page 23-47 Version PDF (261.89 K)
Type de document: Original Article
DOI: 10.22129/plume.2018.115819.1044
Auteurs
Dominique Carnoy-Torabi ¹; Nazanine Sandjari²
¹Universit&eacute; Shahid Beheshti
²université Shahid Beheshti Département de la langue et la littérature française
Date de recevoir: 17 January 2018, Date de révision: 24 June 2018, Date d’acceptation: 22 September 2018
Résumé
Dans les romans de Maalouf tout voyage passe au filtre des mots. C’est là où commence l’histoire de l’être muet, incapable de parler ou de verbaliser, et de l’être parlant. Le but de notre étude des oeuvres de Maalouf est d’éclaircir le rapport du héros au mot, à l’écrit. Ses héros écrivent le récit de leur vécu pour pouvoir commencer à réfléchir, pour que l’univers devienne l’univers. Il semble que non seulement la vie du héros mais aussi le monde, alors même qu’il a une existence objective, ne figurent pas dans la perception du héros avant d’être écrits. Écrire permet de moins souffrir alors même que les mots consignés sur la page du cahier du héros n’y demeurent pas. Le mot devient pharmakon après avoir été l’univers. L’écrit est donc le remède mais aussi le poison: celui-ci revivifie et ne cesse de se cacher, infligeant au héros une peine incoercible.
Mots clés
Maalouf; Être Muet; Être Parlant; Universe; Pharmakon
Sujets principaux
Littérature
Titre d’article [Persian]
کلام جهان است، کلام فارماکون است
Auteurs [Persian]
دومینیک کارنو ترابی¹; نازنین سنجری²
¹دانشگاه شهید بهشتی
²دانشگاه شهید بهشتی گروه زبان و ادبیات فرانسه
Résumé [Persian]
در رمانهای امین معلوف هر سفری از غربال واژه‌ها می‌گذرد و همین جاست که داستان موجود بی‌کلام آغاز می‌شود، موجودی که قادر به سخن گفتن نیست، موجودی که سخن نمی‌گوید. در این مقاله هدف بررسی آثارمعلوف است جهت برجسته‌سازی رابطه قهرمان داستان با واژه ها، با نوشتار. قهرمانان معلوف داستان زندگی خود را می‌نویسند تا فکر کنند، تا دنیا تبدیل به یک دنیا شود. گویی که از دیدگاه آنان نه تنها زندگی بلکه جهان قبل از اینکه تبدیل به نوشته گردد قابل لمس نیست. نوشتن باعث کاهش رنج است ولو اگر واژه‌هایی که در یادداشتهای قهرمان داستان نقش بسته در آن زندگی و در آن دنیا حضور نداشته باشند. واژه تبدیل می‌شود به "فارماکون" یعنی هم زهر است و هم پادزهر، هم احیا کننده‌ای است که بی‌وقفه خودرا پنهان می‌کند و هم قهرمان را در برابر دردی اجتناب‌ناپذیر قرار می‌دهد.
Mots clés [Persian]
معلوف، موجود بی‌کلام، موجود سخن گو، دنیا، "فارماکون"


Références

Statistiques Vue de l’article: 132 Télécharger la version PDF: 96