NAVARTCHI, Atefeh. (2009). Pour un enseignement authentique des langues. Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 5(9), 63-79. doi: 10.22129/plume.2009.48812
Atefeh NAVARTCHI. "Pour un enseignement authentique des langues". Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 5, 9, 2009, 63-79. doi: 10.22129/plume.2009.48812
NAVARTCHI, Atefeh. (2009). 'Pour un enseignement authentique des langues', Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 5(9), pp. 63-79. doi: 10.22129/plume.2009.48812
NAVARTCHI, Atefeh. Pour un enseignement authentique des langues. Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises, 2009; 5(9): 63-79. doi: 10.22129/plume.2009.48812
Date de recevoir: 25 July 2017,
Date d’acceptation: 25 July 2017
Résumé
La notion d'"authenticité" en didactique des langues prend de l'ampleur avec l'approche communicative. Celle-ci insiste non seulement sur l'introduction des documents authentiques à côté des documents pédagogiques dans les cours de langue, mais aussi sur une exploitation authentique de ces documents et même sur l'usage authentique de la langue cible. L'utilisation des documents authentiques, riches en forme et en information, nécessite une planification pédagogique et une didactisation en fonction du public visé. Dès les niveaux élémentaires, les tâches pédagogiques conçues pour approcher ces documents permettront aux apprenants de mener des activités qui les préparent à affronter la réalité de la langue. Ceci s'accomplissant au sein des équipes, d'une part assure un sentiment de sécurité pour chaque membre de l'équipe, tout en améliorant le résultat, d'autre part entraîne des interactions en langue cible, un usage authentique de la langue qui remplacera l'usage des dialogues fabriqués pour une situation imaginaire, un héritage audio-visuel subsistant dans nos pratiques communicatifs.
با ترویج روش‌های برقراری ارتباط گرایش به " واقعیت " در آموزش زبان ابعاد گسترده‌تری یافته است.
روش‌های یاد شده نه تنها تاکید بر استفاده از منابع واقعی زبان در کنار منابع آموزشی دارند بلکه استفاده‌ای واقعی و طبیعی از این منابع و همچنین استفاده از زبان در موقعیت طبیعی و غیرتصنعی را نیز مد نظر دارند. منابع واقعی زبان با وجود امتیازات فراوان (تنوع شکلی، اطلاعات غنی) نیاز مبرم به برنامه‌ریزی آموزشی و درسی با در نظر گرفتن مخاطبین زبان‌آموز دارند. این منابع از همان ابتدای آموزش و در سطوح مبتدی می‌توانند با طرح تمرینات و فعالیت‌های مناسب مورد استفاده قرار گرفته و زبان‌آموز را برای روبرویی با واقعیت زبان آماده سازد.
گروهی بودن این تمرینات و فعالیت‌ها احساس امنیت خاطر به تک تک اعضای گروه داده، نتیجه کار را بهبود می‌بخشد و موقعیت طبیعی برای کاربرد زبان مورد آموزش را در تبادلات گروهی ایجاد می‌کند. بدین ترتیب بکارگیری زبان به گونه‌ای واقعی و طبیعی جایگزین مکالمات مصنوعی در موقعیت‌های تخیلی که توسط متدهای سمعی و بصری رایج شده و کم و بیش در آموزش ما با روش‌های برقراری ارتباط باقی مانده است خواهد شد.
Mots clés [Persian]
"واقعیت"، روش برقراری ارتباط، انگیزه، استقلال زبان‌آموز، تبادلات، تمرین و فعالیت
En haut