Type de document: Original Article
Auteurs
1 Maître assistant Université Alzahra
2 Doctorante Université Shahid Beheshti
Résumé
Mots clés
Titre d’article [Persian]
Auteurs [Persian]
عشق، به‌مثابه جوهرة آفرینش، مضمونی است که همواره در ادبیات، به‌ویژه ادبیات فارسی، حضوری چشم‌گیر دارد و با قرار گرفتن میان محسوسات و معقولات، رشته‌هایی ناگسستنی میان آشکار و نهان می‌تند. درپی تبلور نوعی توازن میان تن و امر قدسی، عشق در ادبیات عرفانی ایران با ابهامی همراه می‌شود که به شکل‌گیری تجربه‌ای زیبایی‌شناسانه از محسوسات می‌انجامد. این تجربه، به‌واسطة محراب، به منزلة عنصری قدسی و مرتبط با معماری، در شعر حافظ بازتاب می‌یابد؛ البته با مدلولی دیگر، یعنی ابروی یار که شاعر در مقابلش به سجده می‌رود. مقالة حاضر سعی دارد تا با مطالعة دوگانگی مفهوم عشق در غزلیات حافظ، به واکاوی ریشه‌های حضور محراب، به‌عنوان عنصری مرتبط با معماری و یادآور عشق در اشعار او بپردازد.
Mots clés [Persian]
Alain, « Leçons sur les Beaux-Arts », in Les Arts et les Dieux, N.R.F., la Pléiade, 1958.
Boudon, Philippe, Sur L'Espace architectural, Marseille, Parenthèses, 2003.
Brent Madison, Gary, 1973, La Phénoménologie de Merleau-Ponty Une recherche des limites de la conscience, Paris, KLINCKSIECK.
Collot, Michel, Le corps cosmos, Belgique, La Lettre volée, 2008.
Hâfez de Chiraz, Le Divan, Œuvre lyrique d’un spirituel en Perse au XIVème siècle, Introduction, traduction du persan et commentaire par Charles-Henri De Fouchécour, Verdier, 2006.
Le Noble Coran et la traduction en langue française de ses sens, 2000 (1421), Al-Madinah Al-Munawwarah.
Pellegrino, Pierre, 2003, Le Sens de l'espace. Les Grammaires et les figures de l'étendu, livre III, Paris, ECONOMICA
Références persanes
Amīnī, ‘Ᾱlīyeh, 2010(1389), « Bayān-e namādīyat dar taz’ïnāt-e mé’mārī-ye- eslāmī » (L’expression du symbolisme dans les ornementations de l’architecture islamique), in Kétāb-e māh-e honar, Juin-Juillet 2010 (Tir 1389), n° 142, pp. 86-92.
Ardalān, Nāder, 2011(1390), Bakhtīār, Lāleh, Hesse vahdat, naghshe sonnat dar mé’mārī-e īrānī (The sens of Unity, The Sufi Tradition in Persian Architecture), traduit de l’anglais en persan par Vandād Djalīlī, Téhéran, Elme Me’mar.
Bolkhārī Ghahī, Hassan, 2011(1390), Falsafe-ye honar-e eslāmī (La philosophie de l’art islamique), Téhéran, Sherkat-e Entéshārāt-e elmī va farhangī.
Bolkhārī Ghahī, Hassan, 2009(1388), Mabānī-e- erafānī-e- honar va mé’mārī-ye- eslāmī (Principes mystiques de l’art et l’architecture islamiques), Sureh Mehr, Téhéran, 2e éd.
Hafez, Dīvān-e Hāfez, 2011(1390), Correction de Mohammad Ghazvīnī et Ghāsem Ghanī, Téhéran, Kétāb-e Pārseh, 3e éd.
Moti’, Mehdi, 2010-2011(1389), Mansūryān, Maryam, Sa’d Vandi, Mehdī, « Bāznémūd-e mafāhīm va sākhtār-e adabī-ye ghorān dar mé’mārī-ye- eslāmī » (Représentation des notions et de la structure littéraires du coran dans l’architecture islamique), in Motālé’āt-e tatbīghī-ye honar, Automne-Hiver 2010-2011 (1389), 3e Année, n° 6, pp. 87-98.
Sajādī, Alī, 1996(1375), Seyr-e tahavol dar mé’mārī-ye Iran, az āqāz tā hamle-ye moghol (Evolution de l’architecture persane, du début jusqu’à la conquête mongole), V. I, Téhéran, Editions de l’Organisation iranienne du patrimoine culturel, de l’artisanat et du tourisme, 1e éd.
Shakour-Zadeh, Mohammad-Ebrâhim, 1996 (1375) Farhang-e estélâhât-e ‘olum va ma’arefe eslâmi (Dictionnaire des termes techniques islamiques), 1e éd., Téhéran, Samt.
)