Type de document : research article

Auteurs

1 Departement French Language and Literature, Professeure, Université de Téhéran, Téhéran, Iran

2 Departement French Language and Literature, Maître de Conférences, Université Hakim Sabzévari, Sabsévar, Iran

10.22129/plume.2024.437253.1278

Résumé

Le célèbre récit de voyage de Nicola Bouvier L’usage du monde publié en 1963, presque dix ans après son séjour en Orient effectuéen compagnie de son ami peintre, Thierry Vernet, continue toujours d’interpeller les lecteurs contemporains. Outre l’intérêt historique et géographique de l’ouvrage qui dépeint l’Orient des années cinquante, l’écriture poétique de l’auteur et ses descriptions révèlent une sensibilité et une ouverture d’esprit hors pair, signes d’une activité créatrice prouvant que Bouvier ne se veut pas un simple observateur d’exotisme, mais un sujet regardant qui participe de tous ses sens pour construire les paysages et les horizons qu’il a voulu explorer. L’analyse des paysages et des espaces décrits par Bouvier, réalisée grâce, en particulier, aux outils de la critique thématique, , ceux que Collot a mis à notre disposition, nous permettra de mieux cerner la poétique de l’espace, telle qu’elle est pensée, perçue, saisie par le voyageur et telle qu’elle est transmise au lecteur.




Mots clés

Sujets principaux

Titre d’article [Persian]

بوطیقای فضا در راه و رسم دنیا اثر نیکولا بوویه

Auteurs [Persian]

  • ژاله کهنمویی پور 1
  • ;کتایون شهپرراد 2
  • آذین حسین زاده 2

1 گروه زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 گروه زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

Résumé [Persian]

سفرنامۀ پرآوازۀ نیکولا بوویه، راه‌ورسم دنیا که در سال 1342 تحریر شد همچنان به‌حیث ناگفته‌ها، مخاطبان فراوانی را به‌خود فرامی‌خواند. ورای جاذبه‌های تاریخی، نیز جغرافیایی این اثر که بازنمازنمایی از مشرق‌زمین دهۀ 40 خورشیدی است، نوشتار شاعرانه و سبک وسیاق توصیفش نیز بازگوی حساسیت نویسنده است و روزنه‌ای است بی‌مانند برای راهیابی به عمق اندیشه، همچنین گواهی بر آفرینشی است ادبی که نشان از توانایی اودارد، نه در جایگاه روایت‌گری ساده که به‌قصد غریب‌نگاری انگاره-هایش را مکتوب کرده، بلکه در مقام فردی ناظر و مشاهده‌گر که از تمام حسیات خویش بهره می‌گیرد تا چشم‌اندازها و افق‌هایی را ترسیم کند که نیت واکاوی‌شان را دارد. تحلیل این‌دست توصیف‌ها از ساختارهای مرتبط با فضا، همچنین نظرگاه‌ها به‌قلم بوویه، با تکیه بر ابزارهای نقد مضمونی، به‌ویژه نقدجغرافیایی آن‌ها که از طریق میشل کولو برجسته شده، به ما امکان می‌دهد تا هرچه بیشتر به ژرفای بوطیقای اثر رخنه و آن‌را چنان بررسیم ‌که خود نویسنده تجربه کرده و در سفرنامه اش اشاره به این دارد که سفر به شرق او را دگرگون و بازساخته است.

کلیدواژگان: بوویه، راه‌ورسم دنیا، چشم‌انداز، کولو

Mots clés [Persian]

  • بوویه"
  • راه‌ورسم دنیا"
  • چشم‌انداز"
  • کولو"
  • "
  • مشرق زمین"