Type de document : Original Article
Auteur
Maître assistante Université Shahid Beheshti
Résumé
Mots clés
Titre d’article [فارسی]
Auteur [فارسی]
آنتونن آرتو، این نویسندۀ پر آوازۀ ادبیات فرانسه، هرگز حاضر نشد حقیقت محض وجودی خود را، که در قالب ساختارهای از پیش تعریف شده نمیگنجید، دستخوش رخوت و نسیان عادات ببیند. او هرگز سر تعظیم در مقابل « نام پدر» فرود نیاورد تا به جای اسارت در زنجیر واژه گان زبان حاکم، دچار « درد ـ لذتِ » گفتنِ حقیقتی باشد که گفتنی نیست.
« نام پدر» یا همان دال بنیادینی که ساختار ذهنی هر سوژه بر آن استوار میگردد تا معنای بودن میسر گردد، در ذهن آنتونن آرتو جای خود را به حفره ای فراخ میدهد، خلأی پر رمز و راز، سرشار از حسی از بودن که منحصر به فرد و بیمثال است. این مقاله میکوشد تا به کمک نظریههای روانشناسی لکان پدیدۀ خلأ نام پدر و جنون ناشی از آن را در آثار آنتونن آرتو بررسی نماید.
Mots clés [فارسی]