La réécriture comme écriture créatrice dans l’œuvre filmique de Marguerite Duras

Type de document: Original Article

Auteurs

1 Univérsité Azad islamique - Branche Centrale (de Téhéran)

2 Université Azad Islamique de Téhéran-Centre

Résumé

Le passage du travail d’écrivain à celui de cinéaste pose immédiatement la question du genre et des conventions romanesques et filmiques. Il oblige l’écrivain à se situer par rapport à ces formes d’expression. À ce niveau général, se manifeste déjà l’attitude systématiquement subversive de Duras, qui s’attaque à tout système pré-établi, toute convention, toute forme de catégorisation. Son écriture en particulier dans L’Amour – le dernier texte écrit dans le cycle indien – est dépourvue de syntaxe générale et de sujet (narrateur) au bénéfice de l’impersonnel afin de manifester un monde indicible, dans lequel nous sommes libérés des contraintes données par la loi et structurées par le système du langage. Après cette expérience d’écriture, il semble qu’elle ait quitté le champ littéraire pour son entreprise d’écriture dans un autre champ: le cinéma. Mais pour continuer, cette fois, son chemin dans l’écriture inachevée. Dans cet article nous allons montrer comment l’écriture filmique est, pour Duras, une voie pour suivre l’évolution de l’écriture qui finira par détruire le texte précédent afin de faire venir le texte qui ne s’écrit pas.

Mots clés

Sujets principaux

Titre d’article [Persian]

دوباره نویسی به مثابه ی نوشتار خلاق در آثار سینمایی مارگریت دوراس

Auteurs [Persian]

  • روناک حسینی 1
  • محمد زیار 2
1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
2 دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
Résumé [Persian]

در گذار از نویسنده گی به سینماگری لاجرم مسأله ى تفاوت بین ژانرها و قراردادهاى داستانى-سینمایى مطرح میشود و این خود نویسنده-سینماگر را ناگزیر میکند نا در شیوه ی بیان خود دست به انتخاب بزند.
این همان جایى ست که مارگریت دوراس با ارائه ى الگوی جدیدى از نویسندگى، تصویرى نو از نویسنده-سینماگر بدست میدهد که با تمام قراردادها و مرزبندى های پیشین در تقابل است.
نوشتار دوراس بویژه در "دلداده گى" - آخرین اثر ادبی او در مجموعه داستانهاى هندى - عارى از هرگونه نحو زبانى و حضور راوى ست. در واقع اودر این اثر با نفى قوائد و ساختارهاى تحمیلى نظام و زبان می کوشد به زبان جدیدى دست یابد که قادر به بیان ناگفتنى هاست. پس ازاین تجربه، به نظر میرسد که دوراس عرصه ى ادبیات را رها می کند تا در عرصه ى - سینما وبا توسل به جادوی تصویر و صدا - به جستجوى آن زبان جدید بپردازد. گویى نوشتار سینمایى دوراس -به دور از هرگونه اقتباس یا رونویسی سنتی- برپایه ی تخریب متون ادبی او و بازنویسی آنها استوار شده است.
در این مقاله کوشیده ایم نشان دهیم چگونه دوراس با دوباره نویسی متون خود در قالب آثار سینمایی میکوشد به نوشتار خلاقی دست یابد که قادر است از ناگفتنی ترین احساسات بشری و نا نوشتنی ترین وقایع سخن بگوید : ناگفتنی عشق، ناگفتنی جنگ، ناگفتنی مرگ.

Mots clés [Persian]

  • متن
  • بازنویسی
  • تخریب
  • تصویر
  • صدا
  • خلاء
  • سیاهی

Titre d’article [English]

Rewriting as Creative Writing in the Cinematic Works of Marguerite Duras

Résumé [English]

In transition from authorship to filmmaking, the issue of differences between genres and fiction-cinematic contracts is inevitably raised, and the writer-filmmaker is forced to choose methods of expressing himself. This is where Marguerite Duras presents a completely new style of writing which is in contrast to all pre-existing systems and all constraints and boundaries; a new image of the writer-filmmaker. Duras's writing, especially in "Romance" – is her latest written text in the collection of Indian cycle. It is free of any linguistic and narrative syntax. In fact, she has ignored all rules and regulations that are imposed to the system and language but attempts to reach a new language that is able to say unutterable matters: untold love, untold war and untold death!










After this experience, it seems that Duras abandoned the field of literature in order to find a new language in the field of cinema by resorting to the magic of image and sound. It seems that Duras's film text is based on the destruction of her earlier texts and rewriting them. In this paper, we have tried to show how the rewriting of previous texts and converting them into cinema framework is a kind of continuous endeavor for Duras to reach a type of creative writing that attempts to write unutterable matters.

Références

Alazet, Bernard (2002), «Écrire, réécrire Marguerite Duras, bilan critique», La Revue des Lettres Modernes, Paris-Caen.

Bazin, André (1985), Qu’est-ce que le cinéma? Paris, Cerf.

Blanchot, Maurice (1959), Le livre à veni, Paris, Gallimard.

---------------------- (1955), L’espace littéraire, Paris, Gallimard.

Borgomano, Madeleine (1985), L’écriture filmique de Marguerite Duras, Paris, Albatros.

Bree, Germaine (1972), «An interview with Marguerite Duras”, In: Contemporary literature, XIII.

Cléder, Jean (2003), Marguerite Duras, entre littérature et cinéma: trajectoires d’une écriture, Rennes, Ennoïa.

Drissi, Hamida (2008), L’œuvre de Marguerite Duras ou L’expression d’un tragique moderne [thèse de doctorat], Paris, Université Paris-Est.

----------------- (2012), Marguerite Duras cinéaste: vers une poétique du vide [Colloque], UQAM

Duras, Marguerite (2001), La couleur des mots. Entretiens avec Dominique Naguez. Autour de huit films, Paris, Benoît Jacob.

---------------------- (1993), Ecrire, Paris, Gallimard.

---------------------- (1982), L’homme atlantique, Paris, Minuit.

---------------------- (1977), «Le cinéma arrête le texte», Filmcritica, n° 274-275, Rome.

---------------------- (1977). Le camion, suivi de Entretien avec Michelle Porte, Paris, Minuit.

---------------------- (avec Xavière Gauthier) (1974), Les Parleuses [entretien], Paris,,Minuit.

---------------------- (1974), «Du livre au film», Cinéma: image et son, n° 283. Paris.

---------------------- (1973), Natalie Granger: suivi de La femme du Gange [scénario]. Paris, Gallimard.

---------------------- (1973), India song. Paris, Gallimard.

---------------------- (1969), «La destruction de la parole», Cahiers du cinéma, n° 217, Paris.

Gardies, André (1980), Approche du récit filmique, Paris, Albatros.

Metz, Christian (1972), Essais sur la signification du cinéma (Vol. II), Paris, Klincksieck.

------------------- (1968), Essais sur la signification au cinéma (Vol. I), Paris, Klincksieck.

Mitry, Jean (1963), Esthétique et psychologie du cinéma, Paris, Editions Universitaires.

Porte, Michelle (1977), Les lieux de Marguerite Duras, Paris, Minuit.

Raynauld, Isabelle (1990), Le scénario du film comme texte [thèse de doctorat] Paris, Université Paris XII.

Plume, Revue semestrielle de l'Association Iranienne de Langue et Littérature Françaises

Volume 14, l’édition 28
L’hiver Et Le printemps 2019
page 7-19

Fichiers

IND_HISTORY

  • Date de recevoir: 19 November 2017
  • Date de révision: 15 November 2018
  • Date d’acceptation: 20 March 2019

Partager

Exporter la citation

Statistiques