Type de document : research article
Auteur
Docteur en littérature française Enseignante à l'université Shiraz
Résumé
Plus qu'un texte dramatique, Ninon au couvent est la traduction de la dictature qui règne sur le paratexte des lettres. La créatrice de l'œuvre, Marie d'Agoult, forcée par l'autorité littéraire, associe son identité littéraire à un nom masculin. L'héroïne du roman, cependant, dans sa féminité, représente un autre aspect de la personnalité de l’auteure. Ninon, après un échec amoureux, se rend au couvent pour se consacrer à une vie solitaire et se débarrasser des plaisirs du monde. Mais le monde s'éclaire de nouveau dans ses yeux et elle retourne à la vie mondaine. Ninon est libérée du monastère, mais l'auteure reste fidèle au rite de la littérature. Le texte décrit les malheurs d'une abbesse ; et le paratexte, l'hésitation de la Comtesse-auteure entre la liberté sociale et le sacrifice de la vie littéraire. De la part de l'héroïne et de son créatrice, on voit deux comportements, dans la même situation. L'une renonce à son prestige social, s'abandonne à la dictature de lettres et l'autre s'accroche à la société. Ninon et les difficultés de la vie religieuse est une allusion aux complexités de la présence du sexe doux dans le monde littéraire, ce qui l'amène à confirmer implicitement sa fausse identité comme étant en quelque sorte neutre. Cet article traite de la corrélation entre l'héroïne et sa créatrice et leurs deux types de rencontres. Il suit également le processus de lecture en s'appuyant sur l'esthétique de la réception.
Mots clés
Sujets principaux
Titre d’article [Persian]
والنسیا خداگونه گی ادبیات در فرامتن داستان
Auteur [Persian]
- طیبه حسینیان
دکترای ادبیات فرانسه، مدرس حق التدریس دانشگاه شیراز
Résumé [Persian]
والنسیا پیشترازآنکه یک اتو بیوگرافی باشد، ترجمان خداگونه گی ادبیات و داستان سلطه آن بر نویسنده است. خالق اثر، ماری دگو، تحت تاثیرهمین نیروی مستبد، هویت ادبی خویش را با نامی مردانه گره می زند تا عرصه ای برای فعالیت ادبی بیابد. در مورد آنچه که به زندگی شخصی او برمیگردد، والنسیا، نمایانگر جنبه هایی از شخصیت اوست. زن جوان، پس از تلخکامی درازدواج، به امید یافتن راهی برای تکامل شخصیت خویش، خود را به تمنیات عشقی ممنوع میسپارد، ولی در آن پناهی نمی یابد و در نهایت به زندگی خویش پایان می دهد. حوادث داستان به جریانات زندگی نگارنده اثر بی شباهت نیست و همین موضوع، این سوال را در ذهن برمی انگیزد که آیا او بازتاب شخصیت نویسنده است ؟ واگر چنین باشد، اتخاذ هویت مردانه چگونه توجیه پذیر خواهد بود؟ در حقیقت این امر میتواند بیانگر پیچیدگیهای حضورجنس لطیف دردنیای سرسخت ادبیات باشد. به عبارتی، متن، شرح تیره روزی زن درجامعه سنتی و فرامتن، زمینه ای برای طرد زن از فعالیتهای اجتماعی ست. بدین ترتیب، از نویسنده و شخصیت داستان، درموقعیتی واحد، دوعملکرد سرمیزند. یکی با چشم پوشی از خاستگاه اشرافی خویش، حقوق خود را مطالبه می کند و آن دیگری بی آنکه بتواند سرنوشت خویش را در دست بگیرد، به مرگی خودخواسته تن میدهد. مقاله پیش رو، ضمن مقایسه شخصیت با خالق آن، طرق مختلف مواجهه با موقعیتی یکسان را به تصویر کشیده و می کوشد تا این وجوه تمایز و تشابه را روشن نماید.
Mots clés [Persian]
- تبعیض جنسیتی
- نسب اشرافی
- نام مردانه
- خودکامگی نهادهای ادبی
Titre d’article [English]
Valentia The literary deity in the paratext of the novel
Résumé [English]
Before being an autobiography, Valentia interprets the literature's divine nature in its domination over the author. The creator of the work, Marie d'Agoult, under the influence of this despotic force, ties her literary identity to a male name to find a field of literary activity. As for her personal life, Valentia represents aspects of her personality. Convinced of the uselessness of virtue towards her unfaithful husband, the badly married woman abandons herself to the desires of forbidden love, but she does not find refuge there so ends her life. The events are hardly any different from the author's life and, this raises questions: Valentia, does she reflect the image of her creator, and if so how to justify the author’s male name? By the way, the pseudonymous practice alludes to the complexities of the female presence in the literary world. The text relates the dark life of a woman in a traditional society and, the paratext is an area of female exclusion from social activities. Thus, the author and the character, have two behaviors in the same situation. One of them ignores his aristocratic origin and claims his rights. The other, powerless to direct his destiny, submits to self-inflicted death. This paper, comparing two women, depicts different ways of facing the same situation and attempts to shed light on these differences and similarities.
Mots clés [English]
- Gender Discrimination
- aristocratic origin
- male pseudonym
- authority of literary institutions
)